Definicja kontakt improwizacji przewija się w różnych formach od 'stanu umysłu', podtypu tańca współczesnego, a czymś pomiędzy tańcem, jogą i gimnastyką lub improwizacją przy kontakcie fizycznym z drugą osobą.
Oto jedna z definicji:
'Kontakt improwizacja jest formą ruchu zawierająca m.in. elementy t. współczesnego, sztuk walki, technik rozluźniających, body-mind centering oraz ćwiczeń oddechowych i medytacji.
Jest to forma tańca, której podstawę stanowi zasada kontaktu fizycznego i zabawa z grawitacją.
Kontakt improwizacja jest formą słuchania na najwyższych obrotach, poprzez bycie w pełni pustki. Uczymy się poruszania razem, zagarniając przestrzeń, rezonując ze wszystkim co jest wokół nas. Nie myślimy o tym co było i będzie lecz jesteśmy w tym 'tu i teraz'.
W kontakcie doświadczamy: unoszenia, upadania, balansu, wytracania równowagi, zawieszenia, bycia aktywnym lub pasywnym, nie ma w nim granic oraz rzeczy niemożliwych. Czasami fizyczny i dynamiczny innym razem spokojny i odprężający. Jest formą otwartą dla wszystkich osób i poszukujących umysłów. Faktem jest, że jest odprężającą zabawą, w której udział może wziąć każdy.' (definicja: Paweł Konior)
Dla mnie takie szeroki opis jest najbliższy prawdzie, ale CI jest tak szeroko pojęte (w końcu to improwizacja), że trudno określić wszystkie jej aspekty, np czy podążanie za partnerem bez 'uczucia pustki' jest improwizacją, albo gdy zostaje się w intencji do partnera opuszczając kontakt fizyczny, co wtedy?
Na pewno warto też napomknąć o S. Paxtonie - guru CI, wszystkim zainteresowanym polecam poczytać/obejrzeć o tym panu, ale jeśli ktoś szuka konkretów to niestety taniec-improwizacja to nie ta dziedzina, jest dużo niedopowiedzeń i szerokich pojęć. :-)
Jeśli macie swoje definicje lub pojęcia kontakt improwizacji, zapraszam, chętnie podyskutuję.
Gregg
